M'a wak un rosea, m'a skucha un lus

Hannes Wallrafen heeft een belangrijke rol in de Nederlandse fotogeschiedenis gespeeld door zijn bijdrage aan veranderingen binnen de documentaire fotografie. Terwijl hij in de jaren 70 en 80 werkt als een klassiek sociaal fotograaf ontwikkelt hij zich in de late jaren 80 tot regisseur van beelden met een vaak magische inslag. Van het afbeelden van gebeurtenissen gaat hij over tot het verbeelden ervan. Niet langer wordt het beslissende moment simpelweg vastgelegd maar het wordt weloverwogen gecreëerd. Zijn beelden zijn geen 'fictieve droomplaatjes' maar zorgvuldig opgebouwde ensceneringen. Soms zijn ze het gevolg van een opdracht, soms geïnspireerd door literatuur en vaak drager van impliciet commentaar op wereldgebeurtenissen. In het voorjaar van 2004 werd Wallrafen door een erfelijke ziekte nagenoeg blind. Sindsdien ontdekt hij de wereld van het geluid.

In de foto’s van Wallrafen werd Osepa getroffen door de manier waarop hij verhalen omzet in beeld. In Wallrafens werk lijkt het te gaan om de vloeiende grens tussen realiteit, verbeelding, tijd en spiritualiteit en dat is ook een wezenlijke beweegreden voor zijn eigen werk. De jonge kunstenaar maakte de laatste jaren naam met indrukwekkende beelden waarin de zoektocht naar zijn identiteit(en) wordt gedragen en verbeeld door motieven uit de Curaçaose werkelijkheid. Verhalen vertellen met een link naar herinneringen, geschiedenis, cultuur en identiteit verbindt het werk van deze twee kunstenaars. Een gemeenschappelijke bron vonden zij in de geluidsfragmenten die Wallrafen opnam in Curacao in het jaar dat hij blind werd. Deze vormen het uitgangspunt voor het nieuwe werk van Osepa. Hij neemt de geluiden van 2004 mee naar het eiland en door ze te delen en gesprekken te voeren met mensen en hun vaak onzichtbare perspectieven, ontwikkelt hij een gelaagde visie op de culturele identiteit van de bewoners. De persoonlijke anekdotes die hij verzamelt krijgen uiteindelijk gestalte in nieuw werk. Geluid blijkt de aanjager van (onzichtbare) herinneringen die de Curaçaose gemeenschap vertelt en die in een rijke installatie met foto’s, films en geluid zichtbaar worden gemaakt.

Hannes Wallrafen ©

Hannes Wallrafen ©

DE MIX NEDERLAND | M'A WAK UN ROSEA, M'A SKUCHA UN LUS

De Mix Nederland ‘M'a wak un rosea, m'a skucha un lus’ (Saw a breath, heard a light) was tussen 25 april t/m 30 juni 2024 te zien in CBK Zuidoost Amsterdam en op het plein voor NS-station Amsterdam Bijlmer ArenA.
Openingstijden CBK Zuidoost dinsdag t/m vrijdag: 11 – 17 uur, zaterdag: 10 – 17 uur.

Zie ook: cbkzuidoost.nl